woensdag 14 augustus 2013

Artikel 50 Handvest Olympische Spelen

Er valt een hoop te zeggen over de houding van het International Olympische Comité (IOC) met betrekking tot de Winterspelen van 2014 welke plaats zullen vinden in Sochi, Rusland, terwijl Rusland dit jaar de anti-homo wetgeving heeft ingevoerd. Sinds deze wet is ingevoerd mag in Rusland op geen enkele wijze meer uiting worden geven aan enige homoseksuele gevoelens, een mening hierover geventileerd worden, bijvoorbeeld welke de wet ter discussie stelt of de vraag worden gesteld of beantwoord wat homoseksualiteit, biseksualiteit of transgenderschap is. Mensen die behoren tot de groep homoseksuelen, biseksuelen of transgenders zijn dus met invoering van die wet veroordeelt tot het niet langer mogen zijn wie zij zijn. Zij moeten datgene gaan verbergen en onbesproken laten wat een mens tot een mens maakt, namelijk zichzelf, met al de eigenschappen die de zelf bezit.

Er was een tijd waarin gekleurde mensen, witte mensen niet eens recht aan mochten kijken. Zij  moesten altijd voor hen opzij stappen en hen voorrang verlenen. Zij hadden geen zelfbeschikking waar witte mensen heersten of in ieder geval minder rechten dan de witte medemens, voor zover zij rechten hadden. Trots op hun uiterlijk, hun gekleurde ras of gewoon zichzelf, kon worden afgestraft met zweepslagen, opsluiting of erger. Allemaal omdat dit wettelijk zo was vastgesteld door de witte mens.
In –de aanloop naar- de tweede wereldoorlog en later in het Rusland van Stalin werden Joden, homoseksuelen, zigeuners, zwakzinnigen en lichamelijk gehandicapten gezien als minderwaardig. Geen rekening houden met hun rechten was niet echt een probleem, want zij hadden niet veel rechten. Zij konden gestraft worden voor wie zij waren omdat er wetten waren opgesteld die dit mogelijk maakten. 
Dat er ook buiten de wet gestraft werd, zowel bij de gekleurde mensen als bij de Joden, homoseksuelen, zigeuners, zwakzinnigen en lichamelijk gehandicapten, dat hoorde erbij. En omdat deze mensen toch minder rechten hadden, was hen straffen voor wie zij waren, ook buiten de wet om, gewoon omdat men dat wilde, geen probleem.

Het IOC heeft gezegd dat iedereen die tijdens de Olympische Winterspelen in Sochi een politiek statement zal maken, uitsluiting van diezelfde spelen riskeert op basis van artikel 50 van het Handvest. Zij verwijst hierbij naar sub 3 welke stelt dat ;
 No kind of demonstration or political, religious or racial propaganda is permitted in any Olympics sites, venues or other areas” . Vertaald (door auteur): “Het is op geen enkele wijze toegestaan om uiting te geven aan politieke, religieuze of raciale standpunten in de Olympische omgeving, bij de evenementen of in andere gebieden.”
In 1968 hieven Tommie Smit en John Carlos een zwart gehandschoende vuist  op en bogen zij het hoofd toen zij op het podium stonden en hun volkslied werd gespeeld. Naast de negatieve reacties vanuit het publiek; “Niggers go back to Africa” en “I can not believe how you niggers treat us after we let you participate”, was ook het IOC kwaad. Er was sprake van een gewelddadige breuk met de fundamentele principes van de Olympische Spelen. Tommie Smit en John Carlos werden ontslagen door het USOC, het Amerikaanse Olympisch Comité.
Het antwoord op de vraag of de reactie van een deel van het publiek reageerde door de beugel kon, staat buiten kijf. Maar het antwoord op de vraag of het IOC en de USOC hier buiten hun boekje traden is niet zo simpel als het lijkt.
Op basis van de Olympische gedachten was hier inderdaad sprake van een grove schending van de Olympische principes. Het idee van de Olympische Spelen is dat ras, religie en politiek geen rol spelen en daarom mogen die ideeën ook niet op enige wijze tot uiting worden gebracht tijdens de Spelen.Dat is geen vreemde gedachtegang. Als iedereen zijn raciale, politieke en religieuze standpunten tijdens de Spelen zou verspreiden, als dit een open podium voor deze standpunten zou zijn, zou dit de verbroedering waar het tijdens de spelen om draait teniet doen.  
Ik vind het persoonlijk geweldig dat Smit en Carlos de gebalde vuist en gebogen hoofden toonden tijdens hun volkslied op het podium. Zij wisten dat dit consequenties kon hebben en ik heb groot respect voor hun daad, omdat zij een belangrijk punt te berde brachten; namelijk dat zij in hun eigen land door veel mensen nog steeds als minderwaardig behandelt werden. Maar ik begrijp ook dat zij hierdoor een belangrijk fundamentele regel van het IOC schonden, namelijk de neutraliteit van de Olympische Spelen. De Olympische Spelen nemen geen standpunt in, in politieke, religieuze en raciale kwesties.
De vraag is nu, geldt dit ook voor de Spelen van Sochi? Ook in Sochi moet de Olympische gedachten van verbroedering voorop staan. Het dragen van een regenboogspeldje of de regenboogvlag is dan ook een uiting waarvan ik begrijp dat dit niet kan worden gedaan tijdens de spelen. Niet omdat iemand niet mag uitkomen voor zijn homoseksualiteit, maar wel omdat het dragen van de regenboogvlag tijdens deze spelen een politiek standpunt inhoudt. En politiek werkt verbroedering met regelmaat tegen en is, net als religie, vaak een splijtpunt.
Maar het gaat verder. Het IOC heeft gezegd dat op basis van dit artikel 50 dus geen enkele statement mag worden gemaakt in de richting van homoseksualiteit. Dat heeft zij zo afgesproken met de Russische overheid. Geen politiek statement dus. Maar geldt homoseksueel zijn en een homoseksuele partner hebben, ook als een statement? Als homoseksuelen naar Sochi komen om naar de Spelen te kijken, is dit dan een statement? Dan zijn het toch gewoon twee mensen, dan is dit toch een stel, dat samen naar een fantastisch evenement komt kijken?
En wat betreft de atleten; als een atleet met zijn partner naar Rusland komt en deze partner van hetzelfde geslacht is, wordt hij dan hetzelfde behandelt als alle andere atleten met hun partner en de partner hetzelfde behandelt als alle andere partners? Als de atleet wint, mag hij of zij dan naar het publiek rennen, op zoek naar zijn of haar partner van hetzelfde geslacht, en deze dolblij omhelzen, kushandjes toewerpen, naar deze persoon wijzen als hij of zij de medaille in ontvangst neemt of deze een zoen geven?
Uiteraard, zou je denken. In al deze  gevallen zijn de homoseksuelen of transgenders, of biseksuelen gewoon zichzelf. Zij maken geen politiek statement door hun partner een kus te geven. Zij maken geen politiek statement door zichzelf te zijn.
En toch is dat niet wat het IOC heeft afgesproken met de Russische overheid. Wat het IOC betreft moeten alle homoseksuelen voor even weer de kast in. Tijdens de Spelen zullen zij zichzelf moeten verloochenen. Trots op zichzelf, op de persoon die ze zijn kan worden gestraft met opsluiting en boetes. Allemaal omdat dit wettelijk zo is vastgesteld door de heteroseksuele mens.
Om het allemaal nog iets onlogischer te maken wil ik graag nog verwijzen naar het eerste fundamentele principe van de Olympische gedachte zoals vastgesteld in het Handvest: 
1.Olympism is a phylosophy of life, exalting and combining in a balanced whole the qualities of body will and mind. Blending sport with culture and education. Olympism seeks to create a way of life based on the joy of effort, the educational value of good example, social responsibility and respect for universal fundamental ethical principles.”
Vertaald (door auteur): “De Olympisch gedachte is een levensfilosofie, welke floreert in een balans van de gecombineerde lichamelijke en verstandelijke kwaliteiten. De Olympische gedachte streeft ernaar een manier van leven te creëren die is gebaseerd op de vreugde van de inspanning, de educatieve waarde van het goede voorbeeld, sociale verantwoordelijkheid en respect voor de universele fundamentele ethische principes”.
Hoe ethisch is het als mensen wordt verboden zichzelf te zijn tijdens de Olympische Spelen? Hoe sociaal verantwoordelijk is het als een groep mensen wordt opgeroepen zich anders voor te doen dan zij zijn? Waar blijft de educatieve waarde van het voorbeeld als je uitdraagt dat iedereen gelijk is, maar sommige mensen een beetje anders en dat die mensen daar vooral de andere mensen niet mee lastig moeten vallen? Waar blijft de vreugde van de inspanning als het geluk om die geslaagde inspanning niet mag worden gedeeld met degene die je liefhebt omdat dit bij wet verboden is?
Het is geheel begrijpelijk dat het IOC op basis van sub 3 van artikel 50 van het Handvest van de Olympische Spelen oproept om geen politiek statement te maken tijdens de Spelen.
Maar het is geheel onbegrijpelijk dat het IOC, in strijdt met haar eigen fundamentele ethische principes, homoseksuele, biseksuele en transseksuele sporters, hun partners en -publiek oproept hun eigen ik weg te moffelen en de zelf te ontkennen omdat een wet hen dat verbiedt.  
De geschiedenis herhaalt zich en we stonden erbij en keken ernaar.  

zaterdag 10 augustus 2013

Loopt Jolings' SBS contract niet af op 3 september?

Het is maandagavond 5 augustus, Thijs van Veghel en Tom van Hulsen wachten vol spanning op ‘hun’ eerste uitzending van Voetbal International. Per 1 augustus is Johan Derksen gestopt als eind-redacteur en hebben zij de baan met zijn tweeën overgenomen. Het voetbal seizoen is weer begonnen en zij zijn klaar voor een heerlijk avondje.

Vlak voor ze beginnen steken ze nog even een duim op naar de heren die het vanavond moeten regelen. Een goede aftrap voor de rest van het seizoen. Meer voetbalkijkcijfers dan Studio Sport en dan nog een beetje extra, daar gaan we voor. René van der Gijp grijnst naar ze en steekt ook zijn duim op; aan tafel zijn ze er ook klaar voor.

De avond lijkt voorspoedig te verlopen, maar dan gebeurt het; afgelopen zaterdag nog claimde de KNVB dat het geen flikker boeit of je he of ho bent. Als je kunt voetballen ben je welkom. Op een beetje een klungelig in elkaar gezet bootje voeren onder andere Louis van Gaal, Aron Winter, Patrick Kluivert en Ronald de Boer door de grachten tijdens Amsterdam Gay Pride. Het was bijna aandoenlijk dat bootje, maar een oh zo belangrijk signaal: Voetbal is voor iedereen. Niet alleen voor hetero’s en homo is geen scheldwoord. Je zou kunnen zeggen, hoezo hoeft dat te worden laten zien? Natuurlijk is voetbal ook voor homo’s, wat maakt het in vredesnaam uit of je hetero of homo bent als je voetbalt? Je valt niet uit elkaar als je een voetballer bent en homoseksueel, je hoofd wordt niet opeens vijf keer zo groot op het moment dat je uit de kast komt, je krijgt geen bulten op je lichaam en je wordt niet opeens groen. Je kwaliteiten veranderen niet en je kunt de bal nog steeds aan je voet houden. Wat maakt het dus uit? Waarom moet de KNVB zo nodig een statement maken om homoseksualiteit in Voetballand geaccepteerd te krijgen?

Omdat je als je homo bent “dan ga je gewoon in een kapperszaak werken.” Voetbal is namelijk “geen sport voor homo’s” aldus René van der Gijp. Door mensen als hij die de realiteit niet onder ogen willen of kunnen zien worden voetballende homoseksuelen in het verdomhoekje gedrukt. Want als je homo bent, dan ga je toch niet voetballen? Dan ben je toch verwijfd? Als je verwijfd bent, dan hoor je toch niet in het voetbal thuis? Voetbal is iets voor echte mannen zoals wij. Mannen die van wijven houden en van bier en van tieten. Mannen die elkaar ‘uitschelden’ voor homo. Daar bedoelen wij verder niets mee. Het is gewoon grappig, homo zeggen. Dat betekent namelijk gewoon dat ze een beetje, nou ja, geen vent zijn. Dat een homo ook gewoon een man is? Ja natuurlijk is een homo ook een man, we bedoelen er ook niets mee. Maar je moet wel begrijpen dat ik geen homo ben. En als ik zeg dat jij een homo bent omdat je een beetje nou ja, een beetje onhandig doet of gewoon een stomme beslissing neemt, dan is dat niet bedoelt als iets naars naar een homo toe. Dat moet je wel goed begrijpen.

Dat bedoelde René van der Gijp gewoon en toch zijn Thijs van Veghel en Tom van Helsen in paniek: KIJKCIJFERS!!! DIT KOST KIJKCIJFERS!!! 

En ze kunnen maar tot één slotsom komen. Aanstaande vrijdag vragen wij een homo in de uitzending. Een bekende homo, eentje die de kant kiest van Van der Gijp. Eentje die het een beetje vergoelijkt. Zo’n gezellige nicht die goed ligt in het land. Want laten we eerlijk zijn, Van der Gijp is niet anti-homo. Hij is gewoon “een beetje dom” dat hij niet kan inzien dat homoseksuelen gewoon mensen zijn die zich in alle lagen van de bevolking bevinden, in elk beroep en in elke sport, omdat het, hé, dat is grappig, gewoon mensen zijn!

Het is even moeilijk, want welke homo wil nu zijn vingers branden aan dit verhaal? En dan krijgen ze een lumineus idee; loopt Jolings contract bij SBS per 3 september niet af? Ja hoor, hij keert dit seizoen weer terug naar de moederschoot en wie wil er nu niet goed beginnen bij zijn ‘nieuwe’ werkgever? En zo kwam Gerard Joling vrijdagavond 9 augustus op voor ik-bedoel-er-verder-helemaal-niets-mee-Van der Gijp.